Mungkin

Mungkin dia nampak tapi pura-pura tidak melihat.
Mungkin dia rasa tapi pura-pura tiada apa-apa.
Mungkin dia perasan tapi pura-pura pandang lain.

Dia tahu aku tak suka orang nampak aku lemah. Tapi dia juga tahu sebenarnya kalau salah cakap mata aku tergenang genang. Tapi dia akan cepat-cepat cakap benda lain.

Dia selalu tersalah sebut atau tersalah tanya. Dia tahu aku hanya jawap macam biasa, tapi dia dengar getar suara aku. Maka cepat-cepat dia cakap benda yang buat aku ketawa.

Kadang-kadang bila dia tak suka, dia kerut dahi dia. Dia nak aku tak teruskan tapi aku yang selalu buat-buat tak perasan.

Sebenarnya aku bukan seorang yang pandai sembunyi perasaan.

Aku sedih aku menangis. Aku gembira aku ketawa. Tapi dia kata.

"Kau menangis tapi kau paling muka. Kau ketawa tapi dalam masih ada duka. Kau tak sungguh-sungguh menangis, apatah lagi nak sungguh-sungguh ketawa. Tolong jemput Nina aku semula.."

Kali ni aku menangis tanpa paling muka. Menangis sungguh-sungguh di bahu dia. Dan aku ketawa sehingga lansung lenyapnya duka.

Masa itu ubat. Aku janji, masa akan ubatkan aku.

Yang penting,
Aku harap dia selalu ada.... :)


No comments: